Verhalen

Radio Oranje meldt op 6 april: “Tussen Zutphen en Deventer rukken de Canadezen op in noordelijke richting en zijn Deventer genaderd tot op een afstand van 5 km.”

Op het enkele uren eerder overhaast verlaten hoofdkwartier van de Gestapo, zag een Canadese soldaat dat de bodem bij een met bloed bespatte muur vers was omgewoeld. Hij vond er het graf van de tien Nederlandse verzetsmensen.

Rie Witteveen, destijds 13 jaar, schrijft over haar oorlogsherinneringen: "Vrijdagmorgen toen we wakker werden waren de Duitsers er. Ze wilden de boerderij vorderen."

Henny Peters had met zijn broer een koekjesbakkerij en grossierderij aan de Papenstaat: "Het ziet er nog niet naar uit dat we vandaag de bevrijding vieren. Maar ik heb vijf kapsels voor taarten klaar staan."

Uit het oorlogsdagboek van het Canadese leger: "Toen het sein werd gegeven om over de brug te rennen, leidde korporaal Campbell zijn mannen over de wrakstukken van de opgeblazen brug."

Alie van Zee-Zielman, destijds een meisje van bijna 8 jaar: "Op de dag van de bevrijding van Colmschate gebeurden er vreselijke dingen. De Canadezen zaten al in Oxe en ze kwamen richting Colmschate... "

Tiny van Ens, destijds een jong meisje: "Omdat er elke keer beschietingen waren, gingen we vaak de kelder in. Maar niet altijd. Op een gegeven moment kreeg ik ineens een kogel in mijn arm."

Riek Riesewijk-Geijsen vertelt: "Eindelijk kwam het einde van de bezetting in zicht. Ik weet nog dat vader, moeder en ik achter het huis aan wat nu de Kerkweg heet, stonden."

In het dagboek van mevrouw Beltman-Eekhuis, destijds 17 jaar, patiënt in het ‘Geertruiden’ lezen we: "Dinsdag 10 april is er in de vroege morgen overdonderend afweergeschut."

Uit de memoires van Kees Doolaard, destijds 22 jaar, onderduiker uit Rotterdam: “Plotseling hoorde ik beneden langs de voorgevel iets schuiven en snoof ik de geur op van Engelse tabak."

Bevrijdingsherinneringen van Jan Wortman, destijds 12 jaar: "Wij wisten niet wat wij zagen: vanaf het Noorderplein was met de enorme knal, die hadden wij gehoord, een complete brug over de verdediging heen ‘geschoten’."

Uit de dagboekaantekeningen van G.J. van der Laan, directeur meelfabriek Noury en van der Lande: "Om vijf minuten over half negen ’s avonds kwam het grote moment dat de eerste Canadezen door ons gedeelte van de Zwolscheweg kwamen in een auto."