Uit de dagboekaantekeningen van G.J. van der Laan, directeur meelfabriek Noury en van der Lande:
“Om vijf minuten over half negen ’s avonds kwam het grote moment dat de eerste Canadezen door ons gedeelte van de Zwolscheweg kwamen in een auto. Het spontane enthousiasme was onbeschrijfelijk. Een haag van jongelui om en aan de auto. Een onbeschrijfelijke uitbundigheid toen het moment was aangebroken waarop we nu bijna 5 jaar en gewacht hadden. Vooral de vrouwelijke jeugd was uitgelaten en de Canadezen incasseerden het charmant.
Om 22 uur horen wij vrij regelmatig geschutsvuur, maar waarvan, wie en waarheen? Het deert ons niet meer in die mate! Hoeveel gevoelens zijn er niet die nu naar boven dringen. Hoofdzakelijk dankbaarheid en gerustheid. Dankbaarheid omdat alles betrekkelijk zo goed is gegaan en de gerustheid dat we voor vele geestelijke en materiële kwellingen niet meer beducht hoeven te zijn een heerlijke dag die 10e april. Van de moffen verlost. Geen ploerterige Gestapo-Sicherheitsdienst of Grüne polizei meer. De schurkerige Landwacht verdwenen. Geen luchtalarm meer, geen bombardementen meer. Het proleten NSB-gedoe is van de baan onze geestelijke en persoonlijke vrijheid terug!” 1
- Bron: Hart van de Zwolseweg 100 jaar ↩︎

